خاطرات دانش آموزان از مراسم دعا

انسان موجودی آمیخته از روح و جسم است. هر یک از این دو بعد انسان برای تکامل و پرورش خود نیازهای فطری معینی دارند که بخشی از مقررات دین عبادت است که برای تامین نیازهای روحی انسان می باشد.
مطمینم که قبل از این هم در مراسم دعا شرکت کردم اما این مراسم دعا را به عنوان اولین و شیرین ترین خاطره شرکت در مراسم دعا به یاد دارم.
6 ساله بودم یک عصر تابستانی بود پدرم با یک روحانی به خانه مان آمد آقای روحانی امشب را مهمان خانه ما بود، من مهمانی رفتن و مهمانی گرفتن را خیلی دوست دارم.

حاج مهدی روحانی مسجد محله مان اهل اصفهان بود و از ماه رمضان با پدرم آشنایی که پیدا کرد با هم رفیق شدند. حاج مهدی از ماه رمضان امسال که همین چند هفته پیش بود، یک رسم زیبایی را در بین مردم محله ما رواج داد اینکه هر پنجشنبه شب در خانه یکی اهالی محل هیئت برای خواندن زیارت عاشورا برگزار شود. و البته زمانی که کسی برای برگزاری مراسم زیارت عاشورا داوطلب نمی شد با کمک چند نفر از اهالی محل و هیئت امنای مسجد این مراسم دعا در مسجد برگزار می شد. به نظر من رسم خوبی بود هم مراسم دعا اجرا می شد و هم مردم محل دور هم جمع می شدند.

علاوه بر ایجاد صمیمیت گاهی مردم در مورد مشکالت محل نیز با هم مشورت می کردند و به حل آن می پرداختند. من از آمدن حاج مهدی به خانه مان خیلی خوشحال بودم چون می دانستم که فردا قرار است در خانه ما زیارت عاشورا برگزار شود.
صبح که شد بعد از خوردن صبحانه من همراه پدرم و حاج مهدی از خانه بیرون رفتیم. حاج مهدی رفت مسجد و من و پدرم رفتیم برای خرید لیستی که مادرم برای پذیرایی از مهمان امشب آماده کرده بود. خیلی هیجان داشتم. از مسجد محل اعلام شده بود که مراسم زیارت عاشورای امشب در خانه ماست. وقتی لیست را تهیه کردیم و به خانه برگشتیم خانه شلوغ بود مادر بزرگ و زن عمو کبری و زن عمو آذر و زهرا دختر عموم برای کمک به مامانم آمده بودند من هم از مادرم خواستم که اجازه بدهد تا کمکشان کنم و مامانم با کمال میل قبول کرد.

سر شب شد و زمان آمدن مهمان ها فرا رسید حاج مهدی هم که آمده بود و در خانه ما بود. من رفتم لباس هایم را عوض کردم و چادر سفید با گل های ریز صورتی که مامان بزرگم برایم دوخته بود را سر کردم و بعد از آمدن مهمان ها در کنار خانم های فامیلمان نشستم. حاج مهدی شروع به سخنرانی و روضه خوانی برای امام حسین و شهدای کربلا کرد. وقتی حاج مهدی اتفاقاتی را که بر امام حسین و یارانش در صحرای کربلا افتاده بود را تعریف می کرد اشک از چشمان همه حاضران سرازیر می شد.

من نگاهی به چشمان ماذر و مادربزرگم انداختم و بعد بلند شدم رفتم سمت مجلس مردانه و به پدرم نگاه کردم دیدم پدرم هم دارد اشک می ریزد؛ یک دفعه با صدای بلند زدم زیر گریه و همه نگاه ها به سمت من برگشت که برای این بچه چه اتفاقی افتاده است. پدرم مرا بغل گرفت و دستی به سرم کشید در این هنگام مادرم که با صدای من به سمت مجلس مردانه آمده بود مرا نوازش کرد و گفت بیا بغلم کودکم مامانم مرا بغل گرفت و برد اتاقم و من از مادرم پرسیدم که چرا همه دارند گریه می کنند حتی تو و بابا!

و مادرم بصورت خیلی کوتاه برایم از کربلا و امام حسن و فرزندانش گفت از امام سجاد و حضرت زینب. دلم گرفته بود به مادرم گفتم اگر من آن زمان بودم اجازه نمی دادم کسی امام حسین و خانواده اش را اذیت کند مادرم لبخندی زد و دستی بر سرم کشید و گفت پاشو برویم و از عزاداران حسین پذیرایی کنیم.
آن شب بعد از رفتن مهمان ها مادرم هنگام خواب برایم دوباره از امام حسین و یارانش گفت.

از آن شب به بعد در اکثر مراسم دعای زیارت عاشورا با پدر و مادرم شرکت می کردم من حال و هوای آن شب خود و خانواده ام را خیلی دوست داشتم یک احساس زیبایی در دلم بود که هیچ وقت آن حال و هوا را فراموش نخواهم کرد. و از آن شب به بعد خدا را در هر لحظه از زندگیم در کنار خودم حس می کنم من از آن شب به بعد با  تمام وجودم خدایم را صدا می زنم می دانم که او در هر زمان در کنار بندگانش هست.
حالا ست که معنی آیه بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را متوجه می شوم.
خدای مهربانم دلم را به تو میسپارم تا از عمق جانم بزدایی هر چه حائل است بین من و خودت هر چه مرا دور می کند از تو، همه آنچه از منیت و نواقصم در من است را از من بگیر، و ببخشای بر من از عشق و الطاف بی پایان خودت، چنان همیشه که بخشیده ایی؛

مرا رها ساز از بند هر چه غیر خوبی و نیکی در وجودم هست و پر کن خالی درونم را با عشق ناب الهی خود که جز این نتوانم
نیک بمانم و مهر بیفشانم.
مهربانا هزاران شکر که در کنارمان هستی و قرار و آرام دلهای بیقرارمان.

جز تو چه جوییم و جز تو که را خوانیم که همه تویی و جز تو همه هیچ، خداوندا… لحظاتمان را قرین رحمت و مهربانی ات بفرما و ما را در ادامه راهمان تنها مگذار که یک لحظه بی تو ویرانی دنیایی ست.