فضیلت ماه رجب و اعمال آن

سيد بن طاوس روايت كرده از محمد بن ذكوان كه معروف به سجاد است براى آنكه آن‌قدر سجده كرد و گريست در سجود كه نابينا شد گفت: عرض كردم به حضرت صادق(ع) فداى تو شوم اين ماه رجب است تعليم بنما مرا دعايى در آن كه حق تعالى مرا به آن نفع بخشد حضرت فرمود: بنويس بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ بگو در هر روز از رجب در صبح و شام در عقب نمازهاى روز و شب: يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ وَ …

شب جمعه اول ماه رجب را ليلة الرغائب

از حضرت رسول(ص) وارد شده با فضيلت بسيار كه سيد در اقبال و علامه در اجازه بنى زهره نقل كرده‌اند از جمله فضيلت او آنكه گناهان بسيار به سبب او آمرزيده شود و آنكه هر كه اين نماز را بگزارد چون شب اول قبر او شود حق تعالى بفرستد ثواب اين نماز را به سوى او به نيكوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصيح پس با وى گويد:

اى حبيب من بشارت باد تو را كه نجات يافتى از هر شدت و سختى گويد تو كيستى به خدا سوگند كه من رويى بهتر از روى تو نديدم و كلامى شيرين‌تر از كلام تو نشنيده‌ام و بويى بهتر از بوى تو نبوييدم؛ گويد:

من ثواب آن نمازم كه در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردى، آمدم امشب به نزد تو تا حق تو را ادا كنم و مونس تنهايى تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دميده شود من سايه بر سر تو خواهم افكند در عرصه قيامت پس خوشحال باش كه خير از تو معدوم نخواهد شد هرگز و كيفيت آن چنان است كه:

روز پنجشنبه اول آن ماه را روزه مى‌دارى چون شب جمعه داخل شود ما بين نماز مغرب و عشاء دوازده ركعت نماز مى‌گزارى؛ هر دو ركعت به يك سلام و در هر ركعت از آن يك مرتبه حمد و سه مرتبه إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ مى‌خوانى و چون فارغ شدى از نماز هفتاد مرتبه مى‌گويى:

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ اَلنَّبِيِّ اَلْأُمِّيِّ وَ عَلَى آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ …

فضیلت زيارت حضرت امير المؤمنين(ع)(در شب ۲۷ رجب)

افضل اعمال اين شب است و از براى آن حضرت در اين شب سه زيارت است كه در باب زيارات به آن اشاره خواهد شد إن شاء الله.

و بدان كه ابو عبد الله محمد بن بطوطه كه يكى از علماى اهل سنت است و در ششصد سال پيش از اين زمان بوده در سفرنامه خود كه معروف است برحله ابن بطوطه در بيان ورود خود از مكه معظمه به نجف اشرف ذكر كرده روضه و قبر مبارك مولايمان امير المؤمنين؟ع؟ را و گفته اهل اين شهر  تمامى رافضى هستند و از براى اين روضه مباركه كراماتى ظاهر شده از جمله آنكه در شب بيست و هفتم ماه رجب كه نام آن شب نزد اهل آنجا «ليلة المحيا»^[1] است مى‌آورند از عراقين و خراسان و بلاد فارس و روم هر شل و مفلوج و زمين گيرى كه هست و جمع مى‌شود از آنها قريب سى چهل نفر در آنجا پس بعد از عشا مى‌آورند اين مبتلايان را نزد ضريح مقدس و مردم جمع مى‌شوند و منتظرند خوب شدن و برخاستن آنها را. و اين جماعت مردم بعضى نماز مى‌خوانند و بعضى ذكر مى‌گويند و بعضى قرآن تلاوت مى‌كنند و بعضى تماشاى روضه مى‌كنند. تا آنكه بگذرد نصف يا دو ثلث از شب، آن وقت جميع اين مبتلايان و زمين‌گيران كه حركت نمى‌توانستند بكنند برمى‌خيزند در حالى كه صحيح و تندرست مى‌باشند و علّتى در آنها نيست و مى‌گويند:

لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللّٰهِ، عليّ و ليّ الله و اين امرى است مشهور و مستفيض و من خودم آن شب را در آنجا درك نكردم، لكن از مردمان ثقه كه اعتماد بر قول آنها بود شنيدم و هم ديدم در مدرسه‌اى كه مهمانخانه آن حضرت است سه نفر زمينگير كه قادر بر حركت نبودند؛ يكى از اهل روم و ديگرى از اهل اصفهان و سومى از اهل خراسان بود؛ از آنها پرسيدم چگونه شما خوب نشده‌ايد و اينجا مانده‌ايد؟

گفتند: ما به شب بيست و هفتم نرسيديم و همين جا مانده‌ايم تا شب بيست و هفتم آينده كه شفا بگيريم و از براى اين شب مردم زياد از شهرها جمع مى‌شوند و بازار بزرگى اقامه مى‌شود تا مدت ده روز.

مؤلف کتاب مفاتیح الجنان  بعد از حکایت بالا  می‌نویسد:

فقير گويد مبادا استبعاد كنى اين مطلب را، همانا معجزات و كراماتى كه از اين مَشاهد مُشرفه بروز كرده و به تواتر رسيده زياده از آن است كه احصا شود و در ماه شوال گذشته سنه هزار و سيصد و چهل و سه در حرم مطهر حضرت ثامن الائمة الهداة و ضامن الامة العصاة مولانا أبو الحسن علي بن موسى الرضا صلوات الله عليهما سه نفر زن كه هر كدام به سبب مرض فلج و نحو آن زمينگير بودند و اطبا و دكترها از معالجه آنها عاجز شده بودند شفا يافتند و اين معجزات از آن قبر مطهر بر همه واضح و آشكارا گرديد؛ مانند نمودار شدن خورشيد در سماء صاحيه^[2]، مثل باز شدن در دروازه نجف اشرف بر روى عربهاى باديه و به حدى اين مطلب واضح بود كه نقل شده دكترهايى كه مطلع بر مرضهاى آن زنها بودند تصديق نمودند با آنكه در اين باب خيلى دقيق بودند بلكه بعضى از آنها تصديق خود را بر شفاى آنها نوشتند و اگر ملاحظه اختصار و عدم مناسبت محل نبود قصه آنها را نقل مى‌نمودم…

بهترین زمان برای طلب مغفرت

از حضرت صادق(ع) وارد شده كه: … فرمود : چون برادران يوسف (ع) از حضرت يعقوب(ع) استدعاى طلب آمرزش گناهان خود كردند؛ گفت: سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي، يعنى بعد از اين استغفار خواهم كرد براى شما از پروردگار خود.

حضرت فرمود كه تاخير كرد كه در سحر شب جمعه دعا كند تا مستجاب گردد.

^[1]-مبعث هم‏چون حوادث دیگر تاریخ نیست. این روز را نه از سر مجاز، که از راه حقیقت «یوم اللّه‏» خوانده‏اند؛ زیرا عید زمین و آسمان و مرکز اتصال خداوند و کارگزاران فرشته فام او و گزیده ‏ترین بنده اوست.شب مبعث از جمله شبهای متبرکه ماه رجب المرجب است که برای آن اعمالی ذکر شده است و امام جواد ؟ع؟ درباره ثواب اعمال آن فرمود: اگر شیعه‌ای از ما آن اعمال را در آن شب انجام دهد اجر عمل60 سال می‌برد.

^[2]-آسمان صاف